دهانم پر از دوستت دارم است

                     دهانم پر از دوستت دارم است

اگر دل ببندی به بال نسیم                      به یک چشم بستن به هم می رسیم

مخور حسرت آنچه نابردنی است              دریغا جوانی که پژمردنی است

غنیمت شمار این بهار قشنگ                 که چون شیشه روزی می آید به سنگ

نترس از جنون ساز لیلا بزن                    بگو عاشقم دل به دریا بزن

به دوش دلم بار دوری چقدر ؟                 فدایت بگردم، صبوری چقدر ؟

جهان کوچه سبز پیوندهاست                 بهشت خدا پشت لبخندهاست

بخند ای بهار دل سرد من                       کسی نیست غیر از تو همدرد من

تو اندوه من باورت می شود                    تو از عشق خیلی سرت می شود

من از وسعت بی کسی آمدم                 از آن سوی دلواپسی آمدم

دعا کردم این فصل غم بگذرد                   گذشت آن و این نیز هم بگذرد

دعا کردم و عشق اعجاز کرد                   کسی چشم آن مرده را باز کرد

به دردت دلی مبتلا خواستم                   دو بال قشنگ از خدا خواستم

غزلهای من در من آویختند                     بنام تو دیوارها ریختند

تو سرسبزی روزگارم شدی                    در آن سال قطبی بهارم شدی

به حق دل حضرت فاطمه                       جدا کن حساب مرا از همه

بزن زخمه بر ساز دلتنگی ام                   که من تشنه جام یکرنگی ام

به فکرم نباشی هدر می شوم                رهایم کنی دربدر می شوم

اگر باده خوارم، حریفم تویی                    اگر شعر دارم ردیفم تویی

به مولا قسم هرچه گویم کم است          دهانم پر از دوستت دارم است

عزیز دلم کینه توزی نکن                        گناه است پروانه سوزی نکن

چرا خنده زورکی می کنی ؟                  شب و روز من را یکی می کنی ؟

دل آزرده بودن گناه است و بس               پل آشتی یک نگاه است و بس

اگر دل ببندی به بال نسیم                     به یک چشم بستن به هم می رسیم

یاحق . < منتظر >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

درباره وبلاگ

موسیقی وبلاگ

اشتراک در خبرنامه